Գյուլիստանի պայմանագիր Ո՞ւմ միջև և ե՞րբ կնքվեց Գյուլիստանի պայմանագիրը։ Ռուս-պարսկական (1804-1813) պատերազմից հետո ստորագրվել է Ռուսաստանի և Պարսկաստանի միջև՝ 1813 թվականի հոկտեմբերի 12-ին Գյուլիստան գյուղում: Ո՞ր կետերն էին վերաբերում Հայաստանին և հայ ժողովրդին։ Այն կետերը, որոնցում նշված էր տարածքների՝ Լոռու, Ղազախի, Շամշադինի ու Իջևանի, Շիրակի և Զանգեզուրի շրջանների անցումը Ռուսաստանին։ Ի՞նչ շահեր էին հետապնդում Ռուսաստանը և Պարսկաստանը։ Երկու կողմերն էլ […]

1806-1812 թվականների պատերազմից հետո Օսմանյան Թուրքիայի և Ռուսական կայսրության միջև կնքվել է հաշտության պայմանագիր։ Հաշտությունը մի կողմից ստորագրել է ռուս գեներալ Միխայիլ Կուտուզովը, իսկ մյուս կողմից՝ մոլդովահայ ազդեցիկ գործիչ Մանուկ Բեյը 1812 թվականի հուլիսի 5-ին՝ Մոլդովական իշխանության Բուխարեստ քաղաքում։ Ըստ Բուխարեստի պայմանագրի՝ Պրուտ և Դնեստր գետերի միջև ընկած Մոլդովական իշխանության արևելյան շրջանները (ավելի քան 45 հազար քառակուսի կիլոմետր տարածքով) անցնում էր Ռուսական կայսրությանը (նախկինում Մոլդովան համարվում էր Օսմանյան Թուրքիայի վասալը)։ Ռուսաստանը նաև հստակ […]

Գյուլիստանի հաշտության պայմանագիրը ստորագրվել է Ռուսաստանի և Պարսկաստանի միջև 1813 թվականի հոկտեմբերի 24–ին, Արցախի Գյուլիստան գյուղում, 1804-1813 թվականների ռուս–պարսկական պատերազմից հետո։ Գյուլիստանի հաշտության պայմանագիրով Ռուսաստանին անցան Դաղստանը, Վրաստանը՝ Քարթլին, Կախեթը, ինչպես նաև Բաքվի,Գանձակի, Դերբենդի, Շաքիի, Շիրվանի, Ղուբայի և Ղարաբաղի խանությունները։ Այսպիսով՝ հայկական Լոռու, Ղազախի, Շամշադինի ու Իջևանի, Շիրակի և Զանգեզուրի շրջանները անցան Ռուսաստանին։Ռուսաստանը Կասպից ծովում […]

Ռուսալեզու աղբյուր Ամսաթիվ ՝ 1806թ նոյեմբեր-1812թ մայիս Ռազմական գործողությունների թատրոնԴանուբի իշխանություններ, Բուլղարիա, Հարավային Կովկաս, Էգեյան ծով Ծանոթագրություն 1806-1812 թվականների ռուս-թուրքական պատերազմը հրահրվել է Թուրքիայի կողմից ՝ նախկին պատերազմներում կորցրած ունեցվածքը վերականգնելու համար: Ռուսաստանը ձգտում էր ամրապնդել իր դիրքերը Դանուբում, Սև ծովում և Կովկասում, ինչպես նաև ընդլայնել իր ազդեցությունը Բալկաններում: Դանուբի մի շարք թուրքական ամրոցների գրավումից […]

Անդրկովկասը 19րդ դարի սկզբին XIX դ. սկզբին Արևելյան Հայաստանը պարսկական տերության, իսկ Արևմտյան Հայաստանը՝ Օսմանյան կայսրության տիրապետության տակ էր։ Հյուսիսային Հայաստանի մի քանի գավառներ՝ Լոռին, Փամբակը, Շամշադինը, Արևելավրացական թագավորության կազմում էին։ Արևելյան Հայաստանի տարածքը հիմնականում ընդգրկում էր Երևանի, Նախիջևանի, Գանձակի և Ղարաբաղի խանությունները ։ Ամենաազդեցիկ վարչական միավորը Երևանի խանությունն էր։ Երևանի խանը՝ սարդարը, նաև ամբողջ […]

Ռուբինյան իշխանության հաստատումը Կիլիկիայում Սկզբնաղբյուրները՝ Ռուբինյան իշխանության հաստատումը Կիլիկիայում ԿԻԼԻԿԻԱՅՈՒՄ ՌՈՒԲԻՆՅԱՆ ՀԱՐՍՏՈՒԹՅԱՆ ՀԻՄՆԱԴԻՐ ՌՈՒԲԵՆ Ա ԻՇԽԱՆԸ ԵՎ ԻՐ ԳՈՐԾԸ Հայոց պատմություն 11(էջ 50) Վերլուծության հղում

1․ Ի՞նչ իրավիճակ էր Հայաստանում 17-րդ դարի վերջում, 18-րդ դարի սկզբին Հայաստանը շարունակվում էր բաժանված մնալ Մերձավոր Արևելքի երկու տերությունների՝ Օսմանյան կայսրության և Սեֆյան Պարսկաստանի միջև։ Ձևավորվում էր ազատագրական պայքար։ 2․ Որո՞նք էին նմանությունները Իսրայել Օրու և Հովսեփ Էմինի գործունեության մեջ։ Նրանք երկուսն էլ Հայաստանին դաշնակից տեսնում էին Եվրոպայի երկրներին։ Պայքարում էին, քայլեր անում ոչ […]

Էջմիածնի 1677թ. ժողովը և Հակոբ Ջուղայեցի կաթողիկոսի պատվիրակությունը Հայաստանի ազատագրության խնդիրը ոչ միայն Արևմտյան, այլև Արևելյան Հայաստանի գործիչների քննարկման առարկան էր: 1677 թվականին Հակոբ Ջուղայեցի կաթողիկոսը Էջմիածնում գումարում է գաղտնի ժողով, որտեղ քննարկվում է Հայաստանի ազատագրության հարցը: Ժողովին մասնակցում էին հոգևոր ու աշխարհիկ 12 գործիչներ: Ներկա էին Սյունիքի ու Արցախի մելիքները: Որոշվում է դիմել եվրոպական […]

Շահ Աբասի արշավանքները Գահ բարձրացած Շահ Աբասը (1587-1629) 1590թ. հաշտությունն օգտագործեց իր բանակը վերակազմավորելու համար։ Նա կարողացավ կարճ ժամանակում վերջ տալ ներքին հուզումներին և ուժեղացնել կենտրոնական իշխանությունը։ Հաղթելով ուզբեկներին՝ նա ապահովեց պետության սահմաններն արևելքից։ Շահը հատուկ ուշադրություն դարձրեց պետության տնտեսական զարգացմանը՝ խրախուսելով ներքին ու արտաքին առևտուրը։ Մետաքսի վաճառքը հայտարարվեց պետական մենաշնորհ։ Շահ Աբասը վերակազմեց պարսից […]